Deze keer een normale podcast aflevering met daarna een uitgebreide compassie meditatie, waarin je je compassie voor jezelf, anderen en de wereld vergroot zonder daarbij zelf uit balans te raken.
Je verbindt weer met de schoonheid van het leven en brengt de harmonie en balans terug.
Laat je voeden door deze meditatie.
De introductie duurt ongeveer 8 minuten, de meditatie 21 minuten.
De meditatie kun je hieronder apart beluisteren of downloaden (rechts klikken en ‘opslaan als…’ kiezen:
Luister je in een app? Dan kun je mij helpen door mijn podcast te volgen of een sterren-waardering te geven. Zo gepiept :-) Bij Apple Podcasts kun je hier ook een review met tekst achterlaten.. Dat vind ik superleuk om te lezen én zo kan ik gemakkelijker nieuwe mensen bereiken. Dankjewel!
Verder lezen/luisteren:
Er gebeurt veel in de wereld momenteel. Er zijn veel mensen die lijden. Zeker bij HSP kunnen bepaalde berichten of beelden diep binnenkomen. Het kan heel machteloos voelen omdat het niet hier is en je er niets of weinig aan kunt doen. Wat moet je daar dan mee?
Ik ben in de zeer luxe positie dat ik ervoor kan kiezen om het nieuws niet te volgen. Ik kan die keuze maken omdat er in mijn land geen oorlog is, omdat mijn geliefden niet in gevaar zijn, dus ik hoef het niet in tot in detail te weten.
Maar het gebeurt wel en je krijgt er altijd wel iets van mee.
En als jij daarmee worstelt, dan heb ik een meditatie voor je gemaakt: “compassie meditatie voor het lijden in de wereld”.
Die gaat niet alleen over het lijden in de wereld maar ook over het lijden als mens. Dat kan over jezelf gaan of over mensen die dichtbij je staan of over mensen die je niet persoonlijk kent.
Ik heb me daarbij in eerste instantie laten inspireren door vriendelijkheidsmeditaties waarin je een vriendelijke wens stuurt naar iemand. Dat kan een paradoxale wens zijn, bijv: iemand toewensen dat iemand zijn verdriet kan toelaten, of zijn pijn te accepteren. Dat kan net zo vriendelijk zijn als wensen dat iemand geen pijn meer heeft. Met dat in mijn achterhoofd ben ik deze meditatie gaan opnemen. Uiteindelijk zit in deze meditatie geen vriendelijke wens, maar wel jouw hartenergie, zachtheid en compassie die je kunt uitstralen naar anderen en naar de wereld.
Iets om in je achterhoofd te houden is dit: ons denksysteem heeft een bias, een afwijking, naar het negatieve. Het focust van nature meer op het negatieve. Dat heeft te maken met dat je denken als een soort innerlijke lijfwacht functioneert. Het is je beschermingssysteem. Een lijfwacht die op een groot evenement aan het werk is, is niet geïnteresseerd in alles wat goed gaat. Die is alleen maar geïnteresseerd in wat er mis kan gaan en die ene persoon of dat kleine groepje dat misschien kwaad in de zin heeft.
Zo is het ook met onze innerlijke lijfwacht, ons denksysteem. Omdat het ons overlevingssysteem en beschermingsmechanisme is, heeft het een focus op dat wat mis kan gaan, op dat wat gevaarlijk is of gevaarlijk kan worden.
Die individuele bias zie je ook terug in de maatschappij. Er is ook een collectieve focus op wat mis gaat of mis kan gaan. Op wat gevaarlijk is of wat gevaarlijk kan worden. Daarom hebben we waarschijnlijk überhaupt zoiets als “het nieuws”.
Het is goed om in je achterhoofd te houden dat die bias er is en dat er tegelijkertijd veel mooie dingen gebeuren in de wereld waar we niet van horen. Want er is geen nieuws van positieve dingen. Geen nieuws over mensen die stikgelukkig zijn. Mensen die de harmonie terugvinden in hun leven of de harmonie in de wereld ervaren op dit moment. Daar ligt onze focus niet. Maar het is er wel.
Het leven is zwart en wit tegelijkertijd. Het staat naast elkaar.
Als je merkt dat je teveel door het donkere, door het zware wordt opgezogen, verruim dan je blik naar dat wat goed gaat. Want dat is er ook. Het is er allebei en dat is de grote paradox can het leven.
Daarnaast kun je werken met dat wat bepaalde berichten met jou doen. Je kunt je eigen machteloosheid toelaten. Of andere gevoelens die opkomen.
Het werken aan acceptatie van je gevoelens en wat er is, wil niet zeggen dat je passief blijft. Je kunt ook nagaan: is er iets wat ik concreet kan doen? In sommige situaties is dat misschien zo en kun je iets kleins doen. Of iets groots. Er zullen misschien ook situaties zijn waarin je niets kunt doen. In dat geval kun je die machteloosheid voor jezelf toelaten, kijken of je dat mag voelen van jezelf. En je blik verruimen naar jouw leven nu. Als jij niets kunt doen dan heeft het geen enkele functie om verstrikt te raken in de pijn van anderen. Daar help je niemand mee.
En nu: de meditatie. Ga ‘m doen en kijk wat het je brengt als jij het moeilijke in de wereld gebruikt om jouw compassie te vergroten. Meer compassie in de wereld is altijd goed en levert altijd een bijdrage.
Je kunt de meditatie ook beluisteren zonder het gepraat vooraf:
Meld je gratis aan:
